chleb orkiszowy ubijany

W tym samym czasie pozostałe kobiety pięściami ubijały ciasto w wielkiej dzieży ustawionej na solidnych kozłach. Zapach mąki, drożdży, wody i soli był słodki, gęsty i upajający. Kiedy ciasto było dobrze wymieszane, podnosiły je wszystkie razem na okrzyk "jisa, jisa!" - tak było ciężkie - i wyrzucały je na kwadratową, bardzo grubą stolnicę opartą na niskich nogach. W tym momencie kobiety dzieliły się na dwie grupy. Jedna zaczynała wyrabiać ciasto w dzieży na kolejną partię chlebów. Marastella odmierzała mąkę i zaczyn. Dzieci trzymały się na uboczu, ale wystarczył jeden znak, by przyniosły wodę lub mąkę. Druga grupa kobiet tymczasem zajmowała się ubijaniem ciasta na stolnicy - jest to czynność niebywale ważna dla zapewnienia właściwej konsystencji chleba: wskutek usunięcia zeń powietrza, staje się on bardziej zwarty, a przez to dłużej jest smaczny i dłużej można go przechowywać. Do ubijania ciasta służy sbriga, potężna ruchoma drewniana belka osadzona na śrubie. Śpiewając, kobiety podnosiły ją, a potem opuszczały i dociskały rękoma. Powtarzały tę czynność, dopóki starczało im sił. Potem wołały chłopaka, by wskoczył na sbrigę okrakiem lub bokiem. Tak obciążona sztanga opadała powolutku na blat, usuwając powietrze ze zagniatanego ciasta. Czynność ta zabierała sporo czasu i wymagała fizycznej siły. Po pierwszym wyciśnięciu kobiety podnosiły belkę i przesuwały ciasto, powoli zawijając je. Tak zawinięte szło do drugiego ubicia. Powietrze wyciskały czterokrotnie i czterokrotnie ciasto zawijały. Przy każdym zawinięciu Rosalia prędko spryskiwała drewno odpowiednią ilością wody i soli. Robiła tak zarówno wtedy, gdy kobiety podnosiły ciasto, jak i wtedy, gdy je zawijały, ale zanim jeszcze zdążyło rozpłaszczyć się na stolnicy.

Simonetta Agnello Hornby

Kropla oliwy

Wspólna lutowa piekarnia Amber pysznie smakuje za sprawą drożdżowego chleba orkiszowego ubijanego. Chleb jest fantastyczny w smaku, ma miękkie wnętrze i chrupiącą skórkę. Ciasto na chleb należy bardzo długo ubijać na wysokich obrotach miksera do momentu, aż ciasto nie będzie przyklejało się do boków miski. Ten pyszny chleb wybrała Ania, przepis pochodzi z książki Hanne Risgaard "Home Baked. Nordic Recipes and Techniques for Organic Bread and Pastry", z przepisu można upiec dwa plecione bochenki.

840 g mąki orkiszowej

160 g mąki razowej orkiszowej

10 g drożdży

20 g soli

800 g wody

W misie miksera wymieszać oba rodzaje mąki, sól, dodać roztarte drożdże oraz wodę. Ubijać ciasto na wysokich obrotach miksera do momentu, aż ciasto nie będzie przyklejało się do boków miski. Zeskrobać miękkie ciasto z trzepaczki, miskę starannie przykryć i odstawić na noc do lodówki. Następnego dnia, wyjąć ciasto z lodówki i pozostawić w temperaturze pokojowej na dwie godziny do ocieplenia przed dalszym formowaniem. Delikatnie wyjąć ciasto na omączony blat i oprószyć mąką z wierzchu. Podzielić ciasto na cztery równe prostokąty. Ostrożnie, żeby nie naruszyć struktury ciasta, skręcać ze sobą po dwa paski na kształt warkocza, w ten sposób powstaną dwa bochenki. Chleby przełożyć na blaszki wyłożone papierem do pieczenia, pozostawić do wyrośnięcia, aż podwoją swoją objętość. Rozgrzać piekarnik do 250° C, obficie spryskać go wodą. Włożyć chleby do piekarnika, ponownie spryskać piekarnik i powtórzyć to po minucie. Po 5 minutach pieczenia, obniżyć temperaturę do 210° C st C i piec jeszcze około 25 minut. Upieczone chleby studzić na kratce.

Chleb orkiszowy ubijany na blogach:

Bajkorada  
Dzieje kuchennej Wiewióry  
Eksplozja smaku  
Jagodziana Coffee  
Każdy ma jakiegoś bzika  
Konwalie w kuchni  
Kuchnia Gucia  
Kuchennymi drzwiami  
Kulinarne przygody Gatity  
Krzywa kromeczka  
Leśny zakątek  
Moje domowe kucharzenie  
Moje małe czarowanie  
Nieład mAlutki  
Nie tylko na słodko
Posadzone i zjedzone  
Rozważania o kuchni i nie tylko  
Nasze życie od kuchni  
Smakowe kubki  
Smakowity chleb  
Stare gary
UgotujmyTo.pl  
W poszukiwaniu SlowLive
Zacisze kuchenne