codzienność

poniedziałek, 18 lipca 2011

PAMIĘCI NAJWIERNIEJSZEGO PRZYJACIELA













4 komentarze:

  1. oto luka, której nic nie wypełni. Ech...

    OdpowiedzUsuń
  2. Katie, wielka, czarna dziura :(

    OdpowiedzUsuń
  3. Współczuję. Szczerze.
    Jak sobie pomyślę, że mojego Zefira kiedyś zabraknie to...ach, lepiej nie myśleć :(

    OdpowiedzUsuń
  4. Russkaya, po 17 latach jest bardzo ciężko :(

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję, za wizytę na moim blogu.